Tijdens wandelingen gaat de Glen nooit zomaar weg, ondanks zijn jachtinstinct. Hij werkt graag en is goed op te leiden, dus hij doet het meestal erg goed op de hondenschool en bij gehoorzaamheidstrainingen. Als de hindernissen bij behendigheid op zijn korte pootjes zijn afgestemd, kan hij daar ook goed in zijn.
Thuis is hij meestal erg rustig, zelfs als hij niet veel beweging krijgt. Maar dat betekent niet dat je hem zomaar moet laten liggen! Hij heeft wel degelijk elke dag een flinke wandeling van minstens een uur nodig, waarbij hij lekker kan rennen en snuffelen naast de korte sanitaire wandelingen. Goed getraind is hij bijna onvermoeibaar. Lange wandelingen zijn geen probleem, maar naast de fiets lopen gaat niet zo goed vanwege zijn korte pootjes.
Sommige eigenaren nemen hem mee in een mand achterop de fiets, maar door het gewicht van de hond kan dat voor sommige mensen lastig zijn. Bij de meeste Glens is het jachtinstinct nog steeds aanwezig. Takkenbossen waar een egel onder zit, zijn onweerstaanbaar en als hij een hol met een bewoner vindt, kan hij langer uit het zicht blijven tijdens een wandeling. Hij jaagt wel achter een wegrennend konijn aan, maar niet lang. Als hij een dier vangt, is het meteen dood. Sommige Glens verscheuren zelfs egels.
Als je een kat in huis hebt, kan hij daar goed mee overweg. Maar een huiskonijn dat normaal in een hok zit, is niet veilig voor hem, net als vreemde katten.