Over de Groenlandse hond
De Groenlandse Hond, ook wel bekend als de Eskimohond, behoort tot de poolspitsenhondenrassen. Deze naam is eigenlijk accurater, omdat verschillende varianten van de Groenlandse Hond te vinden zijn bij alle Eskimovolken in het gebied tussen Groenland in het westen en de Mackenzierivier in het oosten. Deze honden worden uitsluitend gebruikt als trekhonden en in de winter krijgen ze precies genoeg voedsel om te kunnen werken en overleven. Onder natuurlijke omstandigheden moeten ze in de zomer zelf voor hun voedsel zorgen. Alleen de sterkste en meest levenskrachtige dieren kunnen overleven en zich voortplanten in deze harde omstandigheden.
De ontwikkeling van het ras dat we vandaag de dag kennen als de Groenlandse Hond heeft voornamelijk plaatsgevonden in Noorwegen en de Verenigde Staten. De Groenlandse Hond is een zeer zelfstandige, robuuste en vitale hond. Door de fokkerij is het ras echter socialer geworden en beter aangepast aan de eisen van de moderne maatschappij.
Zowel de benaming "Groenlandse Hond" als "Groenlandhond" worden in Nederland gebruikt om naar hetzelfde ras te verwijzen. De benaming "Grønlandshund" komt uit Denemarken. "Grønlandshund" is de Deense term voor "Groenlandse Hond". Het woord verwijst naar de oorsprong en het gebruik van het ras in Groenland.
Wat kost een Groenlandse hond
De kosten voor een Groenlandse hond kunnen variëren, afhankelijk van verschillende factoren zoals de fokker, de stamboom van de ouders, de locatie en de beschikbaarheid van puppy's. Over het algemeen kun je verwachten dat de aanschafprijs van een Groenlandse hond ergens tussen de $0 en de $0 zal liggen.
Karakter van een Groenlandse hond
De Groenlandse Hond, een pure werkhond met een overvloed aan moed, geestelijke hardheid en energie, staat bekend om zijn indrukwekkende werkvermogen en opmerkelijke eigenschappen. Hoewel deze hondensoort niet specifiek een sterke hechting aan mensen vertoont, is hij gedwee en vriendelijk.
De Groenlandse Hond is van oudsher gefokt en geselecteerd op zijn capaciteiten als trekhond in de barre omstandigheden van het Noordpoolgebied. Met zijn fysieke kracht, uithoudingsvermogen en doorzettingsvermogen is hij in staat om zware lasten over lange afstanden te trekken, vaak onder extreme weersomstandigheden. Deze honden hebben een natuurlijke aanleg voor werken en zijn zeer geschikt voor taken zoals sledehondensport en expedities in ruig terrein.
Wat betreft waakzaamheid, onderscheidt de Groenlandse Hond zich door zijn totale gebrek aan waakzaamheid. Van nature is hij niet geneigd tot blaffen of het vertonen van waakzaam gedrag.
Temperament van een Groenlandse hond
De Groenlandse Hond is een evenwichtige, zelfstandige hond met een dominant en eigenzinnig temperament, gekenmerkt door een groot uithoudingsvermogen.
De Groenlandse Hond gedijt het beste in een omgeving waarin hij gezelschap heeft van een soortgenoot. Het hebben van een andere hond als metgezel zorgt ervoor dat ze zich op hun gemak voelen. Het gezelschap van een andere hond biedt hen de interactie en sociale stimulatie die ze nodig hebben. Hij kan niet goed alleen zijn en zal voortdurend huilen als hij zich eenzaam voelt, iets om terdege rekening mee te houden mocht je besluiten om voor dit ras te gaan.
Verzorging van een Groenlandse hond
De Groenlandse Hond is een echte werkhond en heeft daarom veel beweging nodig. Het is belangrijk om te beseffen dat deze hond niet alleen behoefte heeft aan rennen en spelen, maar ook aan het daadwerkelijke werk waarvoor hij gefokt is. In de winter kan dit betekenen dat hij voor een slee of een kar moet trekken. Dit soort fysieke activiteit is essentieel voor zijn fysieke en mentale welzijn.
Het is belangrijk om te vermelden dat de Groenlandse Hond gevoelig is voor warmte. Temperaturen boven 15 °C kunnen al snel te veel voor hem zijn. In dergelijke omstandigheden is het raadzaam om hem op een koele plek te laten rusten en hem zo min mogelijk inspanningen te laten doen.
De Groenlandse Hond is een ras dat bekend staat om zijn uitstekende gezondheid, omdat alleen de allersterksten kunnen overleven en zich voortplanten in de barre omstandigheden van het poolgebied, waar minimaal voedsel beschikbaar is. Dit natuurlijke selectieproces heeft ervoor gezorgd dat de Groenlandse Hond een robuust en veerkrachtig ras is, met een sterke weerstand tegen ziektes en een opmerkelijk vermogen om te gedijen in extreme omstandigheden.
In Nederland is de populatie van de Groenlandse Hond echter zeer klein. Vanwege de specifieke behoeften van dit ras en het feit dat het voornamelijk een werkhond is, wordt de Groenlandse Hond minder vaak gehouden als huisdier in vergelijking met andere rassen.
Vacht van een Groenlandse hond
De Groenlandse Hond heeft een kenmerkende vacht met een zachte, dikke ondervacht en grove, rechte en vrij lange dekharen. Op het hoofd en de benen heeft hij kort en glanzend haar. Op de buitenkant van de oren moet het haar kort zijn, terwijl het op de binnenkant juist zeer dicht behaard moet zijn. Tussen de tenen van de hond is er sprake van dicht haar en de staart is borstelig en goed behaard.
Wat betreft de kleur, zijn alle kleuren en kleurencombinaties toegestaan bij de Groenlandse Hond, met uitzondering van de kleur albino. Dit betekent dat er een breed scala aan kleurvariaties mogelijk is, waardoor elke hond uniek kan zijn in zijn uiterlijk.
De vacht van de Groenlandse Hond speelt een belangrijke rol bij het beschermen tegen de barre weersomstandigheden van het poolgebied. De dikke ondervacht biedt isolatie en warmte, terwijl de grove dekharen bescherming bieden tegen sneeuw, wind en kou. Het is belangrijk om de vacht regelmatig te borstelen om klitten te voorkomen en de vacht in goede conditie te houden.
Het diverse kleurenpalet en de unieke vachtkenmerken van de Groenlandse Hond dragen bij aan de aantrekkelijkheid en het individuele karakter van dit ras. Deze prachtige honden zijn niet alleen functioneel in koude klimaten, maar hebben ook een opvallende uitstraling die hun kracht en robuustheid weerspiegelt.
Trainen en opvoeden van een Groenlandse hond
Training en opvoeding zijn van cruciaal belang bij de Groenlandse Hond, aangezien ze een zelfstandig en eigenzinnig karakter hebben. Het is belangrijk om vanaf jonge leeftijd te beginnen met hun training en ze consequent en geduldig te begeleiden.
Vanwege hun natuurlijke neiging tot onafhankelijkheid, kan de Groenlandse Hond wat uitdaging bieden tijdens de training. Het is essentieel om positieve versterkingstechnieken te gebruiken, zoals beloningen, lof en spel, om hun interesse en motivatie te behouden. Hardhandige trainingsmethodes zijn uit den boze.
Socialisatie is ook een belangrijk aspect van de opvoeding van de Groenlandse Hond. Ze moeten op jonge leeftijd worden blootgesteld aan verschillende mensen, dieren en situaties, zodat ze leren omgaan met nieuwe ervaringen
Activiteit en bewegen van een Groenlandse hond
De Groenlandse Hond is een actief ras dat veel beweging en fysieke activiteit nodig heeft om gezond en gelukkig te blijven. Ze hebben een hoog energieniveau en gedijen het beste in een omgeving waarin ze voldoende ruimte hebben om te rennen en te verkennen.
Het is belangrijk om de Groenlandse Hond dagelijks uitgebreide bewegingsmogelijkheden te bieden. Lange wandelingen, hardlopen, trekken, fietsen of deelnemen aan hondensporten zoals sledehondenraces kunnen uitstekende manieren zijn om aan hun bewegingsbehoeften te voldoen. Deze activiteiten stellen hen in staat om zowel fysiek als mentaal gestimuleerd te worden.
Kenmerken van een Groenlandse hond
- Rasgroep: Spitsen en oertypes
- Leeftijd: 12 jaar
- Schofthoogte: Reu: 60-65 cm. Teef: 55-60 cm
- Gewicht: Reu: 28-32 kg. Teef: 28-32 kg
ImageSource: Kim Hansen, Greenland dog upernavik 2007-06-02 cloned and edited, modified, CC BY-SA 3.0