De slimme manier waarop vossen samenwerken om eenden te vangen is al lange tijd geobserveerd. Een vos verstopt zich in de buurt van het water terwijl een andere vos langs het water rent en springt, met zijn prachtige pluimstaart wild kwispelend. Dit lokt nieuwsgierige eenden, waarna de verstopte vos toeslaat. Indianen bootsten dit na door een vossenvacht aan een touw heen en weer te trekken en honden werden later getraind om hetzelfde te doen. Dit werd "Tolling" genoemd en is de basis voor de Nova Scotia Duck Tolling Retriever.
In Europa werden in het verleden al lok-honden gebruikt om eenden in een net te lokken. In de vroege 20e eeuw gebruikten jagers in het district "Little River" in Yarmouth County, Nova Scotia, ook lokhonden die waterwild naar de kust lokten, net zoals de vossen dat deden. Deze honden waren het resultaat van kruisingen met verschillende retrievers en spaniëls, waaronder de Leverkleurige flatcoated retriever, Golden retriever, bruine spaniël, Ierse Setters, labrador en gele Border Collie-achtige honden. Er wordt ook wel gezegd dat het Nederlandse Kooikerhondje een belangrijke rol speelde bij de ontwikkeling van de Toller.
Het duurde echter tot 1945 voordat het ras officieel werd geregistreerd en er een schriftelijke rasstandaard was. De naam van het ras was oorspronkelijk "Little River Duck Dog" of "Yarmouth Toller", maar werd veranderd in "Nova Scotia Duck Tolling Retriever" toen de Canadese Kennel Club het ras ging registreren. Het ras kreeg volledige erkenning van de FCI in 1982 en in 1995 werd het uitgeroepen tot de officiële hond van Nova Scotia. De Amerikaanse Kennel Club erkende het ras in 2002.
De kosten voor een Nova Scotia Duck Tolling Retriever (Toller) kunnen variëren, afhankelijk van verschillende factoren zoals de fokker, de stamboom van de ouders, de locatie en de beschikbaarheid van puppy's. Over het algemeen kun je verwachten dat de aanschafprijs van een Nova Scotia Duck Tolling Retriever (Toller) ergens tussen de $900 en de $1,200 zal liggen.
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is oorspronkelijk gefokt als werkhond en zijn karaktereigenschappen zijn daar nog steeds op aangepast. Hoewel niet elke eigenaar de hond voor de jacht zal gebruiken, kan de Toller wel zijn apporterende vaardigheden tonen tijdens praktische jacht. Hij kan een volwassen gans aan land brengen en is dus een gepassioneerde apporteur met voldoende kracht. Naast de jachtsport, zijn er ook andere hondensporten waar de Toller goed in kan zijn, zoals behendigheid, gehoorzaamheid en obedience. De Toller is intelligent en heeft een groot uithoudingsvermogen. Hij is een sterke zwemmer en kan zowel op land als in het water goed apporteren. Zijn wil om te apporteren en speelsheid zijn kenmerkend voor zijn "Tolling" eigenschap. Ook als hulphond of reddingshond kan de Toller goed functioneren.
Bij de opvoeding en training van een Toller is het belangrijk om rekening te houden met de gevoeligheid van het ras. Tollers zijn erg hecht aan hun roedel en kunnen gereserveerd zijn ten opzichte van vreemden, zonder agressief te worden. Dit maakt het trainen van een Toller tot een uitdaging, omdat ze niet klakkeloos gehoorzamen maar zelf nadenken over de beste manier om het gewenste resultaat te bereiken.
De Toller is een hond met een hoge intelligentie, die gemakkelijk te trainen is en beschikt over een groot uithoudingsvermogen. Hij is een sterke en ervaren zwemmer en een natuurlijke en vastberaden apporteur, zowel op het land als in het water, waarbij hij zichzelf snel in actie brengt zodra er een indicatie wordt gegeven dat apporteren gewenst is. Zijn sterke wil om te apporteren en speelsheid zijn essentieel voor zijn "Tolling" eigenschap. Hoewel hij liefdevol en speels is naar zijn familie, kan hij gereserveerd zijn tegenover vreemden zonder agressief of overdreven verlegen te zijn. Het is belangrijk op te merken dat agressie niet getolereerd wordt bij dit ras. Deze aandachtspunten zijn van belang voor fokkers en keurmeesters, gezien een toename van het aantal meldingen van agressie bij sommige Tollers.
De Toller heeft over het algemeen niet veel verzorging nodig, maar af en toe een goede borstelbeurt is wel aan te raden. De dikke beharing en ondervacht houden je hond warm en beschermen hem tegen verschillende invloeden van buitenaf. Mocht er te veel beharing aanwezig zijn aan de poten of oren, dan kunt je dit eenvoudig uitdunnen.
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever, ook wel Toller genoemd, heeft redelijk vaak te maken met elleboogdysplasie en heupdysplasie. Bovendien zijn epilepsie en de ziekte van Addison ernstige aandoeningen waarbij rekening moet worden gehouden.
Er zijn DNA-testen beschikbaar voor de volgende erfelijke aandoeningen bij de Toller:
De Toller is gefokt om te apporteren uit koud water en heeft daarom een waterafstotende, dubbele vacht van middelmatige lengte en zachtheid nodig, met een zachtere, dichte ondervacht. De vacht kan enigszins golvend zijn op de rug, maar moet over het algemeen stijl zijn. In sommige winters kan de vacht lange, losse krullen vormen bij de keel. De bevederingen zijn zacht bij de keel, achter de oren en aan de achterkant van de achterpoten, en middelmatig bevederd aan de voorpoten. Hoewel het trimmen van de oren en voeten is toegestaan, moet de Toller een natuurlijke uitstraling behouden.
Wat betreft de kleur kan de Toller variëren van rood of oranje, met lichtere bevedering aan de onderkant van de staart en in de meeste gevallen ten minste één van de volgende witte markeringen hebben: op de staart, poten (niet boven de polsen), borst en bles.
Het trainen en opvoeden van een Nova Scotia Duck Tolling Retriever vereist een geduldige en consistente aanpak. Door hun intelligentie kunnen Tollers soms eigenwijs zijn en hun eigen weg willen gaan. Het is belangrijk om een sterke band op te bouwen met de hond en regelmatig te trainen, zodat de hond weet wat er van hem of haar wordt verwacht.
Positieve bekrachtigingstechnieken werken goed bij Tollers, omdat ze graag willen behagen en beloond willen worden voor goed gedrag. Het is ook belangrijk om de trainingssessies kort te houden en te variëren om verveling te voorkomen.
Een vroege socialisatie is van groot belang voor Tollers, zodat ze wennen aan verschillende situaties, geluiden en mensen. Door de gevoeligheid van het ras kan het zijn dat Tollers zich wat gereserveerd opstellen ten opzichte van vreemden, maar ze zouden niet agressief moeten zijn.
Een Nova Scotia Duck Tolling Retriever heeft veel beweging en activiteit nodig om zichzelf zowel fysiek als mentaal gezond te houden. Een dagelijkse wandeling van minstens een uur is een minimumvereiste voor deze actieve hond. Naast wandelen zijn ook andere activiteiten zoals zwemmen, apporteren, behendigheid en gehoorzaamheidstraining zeer geschikt voor Tollers. Het is belangrijk om voldoende afwisseling in de activiteiten aan te brengen om verveling te voorkomen en de Toller mentaal uit te dagen. Het is ook aan te raden om de Toller op jonge leeftijd kennis te laten maken met verschillende activiteiten en sporten om te zien waar zijn interesses en talenten liggen.
Formaat:
Beweging:
Waakhond:
Onderhoud:
Sociaal:
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever (Toller) is een rashond die een redelijk hoog risico heeft op erfelijke aandoeningen of medische kwalen. Van een Nova Scotia Duck Tolling Retriever (Toller) is bekend dat ze gevoelig zijn voor, of aanleg hebben tot de volgende ziektes of aandoeningen:
Hou mij op de hoogte bij reacties.
Plaats je bericht Lees hier ons privacy statement
Controleer of alle velden correct zijn ingevuld.....
Bedankt voor je reactie! Je bericht is geplaatst.
Er is iets niet goed gegaan Controleer of alle velden correct zijn ingevuld.....
Lees het artikel
Ben je een fokker en wil je een gratis vermelding?
Plaats advertentie
Zoek je vanwege omstandigheden een nieuwe baas voor je hond?
Heb jij een leuke video of foto van je hond en wil je deze ook op de website hebben? Stuur deze dan in
Video Foto
Het vinden van een ras die past bij je levensstijl is de eerste en tevens belangrijkste stap naar een heerlijk leven samen met je hond.
Doe de test