Megaoesofagus, verwijding slokdarm
Een ander woord voor de slokdarm is oesophagus. Indien een slokdarm sterk vergroot is, spreken we van een Megaoesofagus.
Het kan idiopathisch zijn, met een onbekende oorzaak. Maar ook secundair veroorzaakt worden door middel van een onderliggende ziekte.
Veroorzakers van ziektes die een mega-oesophagus zijn:
- een obstructie van de slokdarm
- aandoeningen van het spier- of zenuwstelsel
- een vreemd voorwerp
- een vasculaire ring (dit is een bloedvat dat normaal gesproken tijdens het embryonale leven sterft, het kan af en toe achterblijven en rond de slokdarm knellen)
- een probleem dat aangeboren is, erfelijk of niet
De functie van de slokdarm is gestoord. Hierdoor zet de slokdarm uit en wordt slap. Het komt vaak voor bij bepaalde rassen, zoals bijvoorbeeld de Deense Dog, Duitse herder, Fox Terrier, Newfoundlander, de windhond en Dwergschnauzer
Symptomen van megaoesofagus bij de hond
Voor het eerst bij het spenen. Als het puppie vast voedsel op neemt. Als het om de secundaire megaoesophagus gaat kan het zijn dat de symptomen pas later zichtbaar worden. De slokdarm functioneert niet meer normaal. Het eten kan niet meer naar behoren naar de maag gevoerd worden en het kan achter blijven in de vergrote slokdarm.
Het meest duidelijke symptoom is het opgeven van voedsel zonder het kokhalzen en kwijlen. Dit zien we wel bij braken. Het voedsel komt spontaan naar buiten. Dit is niet zo gevaarlijk. Het gevaar is dat er voedsel terecht komt in de longen. Gevolg is dat er longontsteking (ook wel aspiratie pneumonie) op kan treden met eventuele zeer ernstige gevolgen. Als u de hond verdenkt van een long ontsteking (moeilijk ademen, hoesten, koorts) moet u gelijk naar de dierenarts!
Diagnose van megaoesofagus bij de hond
Aan de hand van radiografieën. Dikwijls kan een met lucht gevulde of met of voedsel gevulde slokdarm op de radiografie zien. Af en toe moet het dier een contrast vloeistof innemen.
Behandeling van megaoesofagus bij de hond
Dit hangt af van de oorzaak van de vergroting van de slokdarm.
Bij idiopathische megaoesophagus moet het dier eten op een manier dat de voorkant hoger is dan de achterkant. Zo kan het voedsel naar beneden glijden. Ook is het omhoog houden van de poten na het eten een optie. Zacht nat voedsel, verdient de voorkeur. Ook meerdere malen kleine porties. Definitief oplossen is niet mogelijk.
Als het om een vreemd voorwerp gaat dat een blokkade veroorzaakt, moet dit weggehaald worden. Een vasculaire ring kan operatief behandeld worden. Als er een longontsteking komt moet deze zsm met antibioticum worden behandeld.
Progonose van megaoesofagus bij de hond
Als er geen complicaties zijn, is de prognose goed. Bij longontsteking kan de uitkomst echter slecht zijn.
Preventie van megaoesofagus bij de hond
Het is niet bekend wat je kunt doen om Megaoesofagus bij de hond te voorkomen. Voor vragen kun je altijd terecht bij je dierenarts.
Welke rassen zijn vatbaar voor megaoesofagus
Van de volgende rashonden is bekend dat ze aanleg hebben of gevoelig zijn voor megaoesofagus
Deze informatie is ter kennisgeving. Bij vragen en advies neem dan contact op met je dierenarts.
Bronnen: Bron foto: Kalumet, Megaoesophagus dog, CC BY-SA 4.0