Over de Samojeed
De Samojeed, ook wel bekend als de Samojedenhond, heeft zijn naam te danken aan de Samojedenvolkeren in het noorden van Rusland en Siberië. Deze volkeren gebruikten de honden als rendierhoeders in het zuiden en als jacht- en sledehonden in het noorden. De Samojedenhonden waren erg geliefd bij hun eigenaren en leefden zelfs in de onderkomens om te dienen als verwarmers. In 1889 verbleef de Britse bioloog Ernest Kilburn Scott drie maanden bij de Samojedenstammen en nam een bruin mannelijk pupje genaamd "Sabarka" mee terug naar Engeland. Later importeerde hij een crèmekleurige teef genaamd "Whitey Petchora" vanaf de westkant van de Oeral en de sneeuwwitte reu genaamd "Musti" vanuit Siberië. Deze honden en die welke werden meegenomen door ontdekkingsreizigers, vormden de basis voor de westerse Samojeed. De eerste standaard voor het ras werd geschreven in Engeland in 1909.
In de beginjaren van de vorige eeuw werden tal van Samojeden en hun nakomelingen na verschillende Antarctische expedities achtergelaten in de havenstad Sydney in Australië. Onder deze honden bevonden zich ook de oorspronkelijke exemplaren die werden gewaardeerd door de Britse bioloog Ernest Kilburn Scott, die in Sydney lezingen gaf aan de universiteit.
In 1908 keerde Scott terug naar Engeland en nam hij Antarctic Buck, een raszuivere Samojeed die hij in de Sydney Zoo had gevonden, mee. Na de quarantaine en zijn eerste show stierf Antarctic Buck helaas aan hondenziekte. Slechts vijf van zijn geregistreerde pups overleefden de epidemie.
Ondanks dit tegenslag besloot Scott niet op te geven en schreef hij de eerste rasstandaard voor de Samojeed. Deze standaard, die op 15 mei 1909 werd gepubliceerd in Engeland, was gebaseerd op zijn ervaringen met de oorspronkelijke honden in Australië en zijn omgang met de Samojeden die hij had meegebracht naar Engeland. Deze standaard zou later worden aangenomen door verschillende hondenverenigingen over de hele wereld en vormt nog steeds de basis voor de rasstandaard van de Samojeed.
De Samojeed kent twee verschillende typen: het showtype en het werktype. Het showtype wordt vooral gefokt voor schoonheidswedstrijden en heeft een wat zachtere uitstraling en een vollere vacht. Het werktype daarentegen is meer gericht op het oorspronkelijke gebruik van de Samojeed als werkhond en heeft een stevigere bouw en een minder volle vacht. Werktypen zijn over het algemeen ook actiever en hebben meer behoefte aan beweging en uitdaging dan showtypen.
Wat kost een Samojeed
De kosten voor een Samojeed kunnen variëren, afhankelijk van verschillende factoren zoals de fokker, de stamboom van de ouders, de locatie en de beschikbaarheid van puppy's. Over het algemeen kun je verwachten dat de aanschafprijs van een Samojeed ergens tussen de $1,300 en de $2,000 zal liggen.
Karakter van een Samojeed
De Samojeed staat bekend om zijn sociale en vriendelijke karakter. Het is een echte familiehond die goed kan opschieten met andere huisdieren. Het jachtinstinct van deze hond is niet sterk aanwezig, wat het mogelijk maakt om hem zonder problemen samen te laten leven met andere dieren.
Het opvoeden van een Samojeed vereist een zachte maar duidelijke aanpak. De hond is erg oplettend en intelligent en kan snel leren. Een goede socialisatie op jonge leeftijd is belangrijk om ervoor te zorgen dat de hond goed omgaat met mensen en andere dieren.
Verzorging van een Samojeed
De Samojeed staat bekend om zijn prachtige witte vacht, die zacht en dicht is en hem beschermt tegen de extreme koude temperaturen in zijn oorspronkelijke leefomgeving. Maar deze mooie vacht vraagt ook om regelmatige verzorging. Het is belangrijk om de Samojeed regelmatig te borstelen. Ook tijdens de rui, waarbij de Samojeed veel haren verliest, is het belangrijk om de vacht goed te verzorgen. Het is dan aan te raden om de hond te wassen en vervolgens te "blazen". Met behulp van een blazer wordt de losse ondervacht uitgeblazen, waardoor de vacht mooi schoon en gezond blijft.
De Samojeed is vatbaar voor verschillende erfelijke aandoeningen. Zo komt bijvoorbeeld heupdysplasie relatief vaak voor bij grote honden, waaronder de Samojeed. Daarnaast kunnen oogproblemen leiden tot blindheid. Er zijn DNA-testen beschikbaar voor onder andere familiaire nieraandoeningen, genetische gebitsproblemen en progressieve retina atrofie (PRA), een voortschrijdende verslechtering van het netvlies. Het is daarom belangrijk om bij de aanschaf van een Samojeed goed te informeren naar de gezondheid van de ouderdieren en eventuele testresultaten.
Vacht van een Samojeed
De Samojeed heeft een lange en dikke dubbele vacht. De bovenvacht moet harder zijn dan de ondervacht, maar nog steeds vrij zacht. De ondervacht moet kort, dik en moet een wolachtige textuur hebben.
De standaard Samojeed heeft een dikke, witte vacht en een biscuitkleurige ondervacht. De kortharige Samojeed heeft een witte vacht zonder ondervacht. Daarnaast zijn er verschillende kleurvariaties, zoals de crèmekleurige en biscuitkleurige Samojeed.
De Samojedenhond is een opvallende verschijning met de herkenbare glimlach op zijn snuit.
Trainen en opvoeden van een Samojeed
De Samojeed is een hond die van nature graag samenwerkt met zijn baasje. Het is dan ook belangrijk om voldoende tijd en aandacht te besteden aan de training en opvoeding van deze hond. Door op een positieve manier te trainen en veel te belonen, kan de Samojeed worden opgeleid tot een gehoorzame en betrouwbare hond.
Het is belangrijk om te benadrukken dat de Samojeed een eigenzinnige hond kan zijn. Hij heeft een sterke persoonlijkheid en kan soms wat eigenwijs zijn. Daarom is het belangrijk om geduld en begrip te hebben bij het trainen en opvoeden van deze hond. Met de juiste aanpak en veel liefde en aandacht kan de Samojeed uitgroeien tot een fantastische hond.